Ερωτεύτηκα τα μάτια σου...

Δυο ήλιοι στο σκοτάδι της ζωής μου.

Με πέρασες στην όχθη της καρδιάς σου

άξαφνα, με το έτσι θέλω...

Αυτά τα μάτια τα λάτρεψα

δεν είναι σαν τα άλλα.

Ζητοκραυγάζουν μέσα μου

νικητές στον πόλεμο μου...

Τα μάτια σου

πυρπόλησαν το είναι μου,

σα να σε ήξερα από χτες

και όμως, λίγος χρόνος...

Τι έχω πάθει;

Πόσα μερόνυχτα θα παλεύω 

να αντιστέκομαι;

σε πόσους αγώνες της ζωής

πρέπει να λάβω μέρος;

Άδραξες τη νύχτα μου

στα χέρια σου καρδιά μου,

και με μεταμόρφωσες

έτσι απλά...

Για τα μάτια σου

μπορώ να φτάσω στην υπέρβαση,

να φτιάξω έναν άλλο εαυτό

να γίνω όπως ήμουν...

Δεν τολμώ ακόμα να σκεφτώ

τι νιώθω...

Αλλά και μόνο που είσαι δίπλα μου

μου κάνει καλό...

Νιώθω ασφάλεια, γαλήνη

νιώθω ότι είμαι επιθυμητή...

Γιατί τα μάτια σου

βλέπουν και πέρα από το φαίνεσθαι...

Διεισδύουν στην ψυχή μου

και στον άγνωστο κόσμο μου.

Αυτή τη στιγμή

το μόνο που έχει σημασία,

είναι αυτό που μου εμπνέεις

αυτό που μου μεταδίδεις...

Σημασία έχει ότι είσαι εσύ

όπως σε βλέπω κάθε μέρα,

στην αλλοπρόσαλη ζωή μου

να δίνεις τα πάντα για μένα...

Στα μάτια σου μπορώ να καθρεφτιστώ

δεν ξέρω γιατί,

έτσι ένιωσα από την πρώτη στιγμή που σε είδα

με το που σε κοίταξα...

Ξέρω πως πιστεύεις σε μένα

και σε ότι αντιπροσωπεύω,

χωρίς ταμπού και πρέπει

χωρίς πως και γιατί...

Όπου και αν πάμε

θα είμαστε μαζί...

Ξετύλιξες την αλυσίδα της καρδιάς μου

και αυτό δεν το κατάφερε κανείς...