Χωρίς φόβο και πάθος σου λέω

Εγώ δεν ζούσα πριν να σε γνωρίσω…

Ζωγράφιζα με κόκκινη κιμωλία στον πίνακα της ζωής

Γιατί ρισκάριζα την όποια στιγμή μου…

Ξέρεις γιατί;

Χρόνια έπειθα τον εαυτό μου ότι δεν θα συμβεί κακό

Και όμως, συνέβη το αντίθετο…

Πυρπόλησα πολλές φορές τη μοίρα μου

Και ας ήμουν εγώ ο στόχος…

Και ξέρεις τι ήθελα πιο πολύ;

Εσένα!

Και αν δεν σε γνώριζα στη ζωή

Σε είχα συναντήσει στα όνειρα μου…

Εκεί κοιμόσουν, πλάι μου

Και εγώ σου φιλούσα τα βλέφαρα, μη θέλοντας όμως να ξυπνήσεις…

Δεν ήθελα να φύγεις από δίπλα μου, αγάπη μου

Ήσουν το όνειρο μου, και ζούσες εκεί…

Εγώ ήμουν η πραγματικότητα

Μα τη λεηλάτησαν, άσπονδοι εχθροί μου…

Βλέπεις, δεν ήθελαν την ευτυχία μου

Ήθελαν να με βλέπουν να φωτογραφίζω την άβυσσο

Και να περπατώ στην κόλαση…

Χωρίς φόβο και πάθος σου λέω

Σ΄αγαπώ πολύ, πολύ…

Με μια αγάπη που ξεγελά και το θάνατο

Αυτόν που με υποχρέωσαν να ζήσω…

Πριν σε γνωρίσω, ήμουν νεκρή…

Μα μου έδωσες να κρατήσω τον Παράδεισο

Μέσα στη χούφτα μου…

Και αν έκανε έξω παγετό

Εγώ καιγόμουν στη λάβα της αγάπης μαζί σου…

Δεν θέλω να σε χάσω αγάπη μου…

Γίνε πραγματικότητα, μη μείνεις μόνο στα όνειρα…

Και στα μάτια σου εγώ, θα γράφω ολόκληρες ερωτικές σελίδες

Και δεν θα βάλω τελεία, παρά μόνο αν μου πεις εσύ…

Στα χείλη σου εγώ, θα μουσκεύω τα δάκρυα χαράς μου

Και θα΄ναι, εξαιτίας σου…

Αγάπη μου…

Θα σε κρατώ σαν τον πιο πολύτιμο θησαυρό στη γη

Γιατί θα είσαι το θαύμα μου…

Βλέπεις, παρακαλούσα το Θεό να σε στείλει…