Κάτι έχεις πάρει πολύ στραβά μικρέ...

Κάτι δεν έχεις καταλάβει.

Όπως πήγαινες για  Θεσσαλονίκη κάπου έστριψες λάθος και βρίσκεσαι Καλαμάτα...

Μα πας καλα?

Πες μου τι μαλακία σε δέρνει επιτέλους?

Τι παραλήρημα ειναι αυτο?

Τι σε νοιαζει μιας τυχαίας απο τις πολλες το μακρινο παρελθον?

Που ακριβως κολλας?

Γιατι νοιωθεις λιγος ενω εισαι πολυς?

Τι σε τρομαζει?Τι σε πληγωνει?

Δεν εχει να κανει με το προσωπο...

Καποια πληγη κουβαλας.

Εφηβικο τραυμα σκληρης απορριψης.

Δευτερος.Παντα νοιωθεις δευτερος.Χειροτερος.

Τι συνεβει?

Τι ειναι αυτο που δεν θες ουτε στον ιδιο σου τον εαυτο να παραδεχτεις?

Θα το ψαξω να το βρω.

Δεν παει αλλο.Εχω ηδη μαζεψεια αρκετα στοιχεια απο αυτο.

Πρεπει να τη γιατρεψω την πληγη,να κλεισει.

Πρεπει να το κανω.

Ετσι μονο θα νοιωσω χαδι και θα απολαυσω αγκαλια.

Γιατι ρε πληγη ξαναφουντωσες?

Τι εγινε?

Ξυπνησαν εφιαλτες?

Δεν σε αντεχω αλλο εαυτε μου.

Ξεκινας για κατι αλλο,βρισκεις κατι αλλο,αλλαζεις γνωμη και αναζητας αλλο.Κανεις συμφωνιες μαζι μου που δεν τηρεις.

Ωραια.

Και τωρα τι.

Παρηγορια στα σκοταδια της πολης.Μονος.

Ζητωντας ψευτικη δροσια για την πληγη.

Αυτη την καταραμενη πληγη που δεν κλεινει.

Μα ειναι τοσο τρυφερη αυτη η φτηνη μου γνωριμια.

Αλλαγες προσωπων ταχυτατες.

Ερχονται φευγουν πανε στο απειρο στο πουθενα.

Και κλαιω που σκοτωνω και θαβω το καλο τους.

τον καλο εαυτο τους.

Κλεινω τη μουσικη με την οποια θα καναμε κατι μαζι.Καθε ανθρωπος ειναι μια αξια.

Μια αξια.

Βαρεθηκα να αποκεφαλιζω.Να φευγω η να με διωχνουν.

Γιατι αυτη η καταρα?Γιατι αυτο το σκοτεινο πεπρωμενο?

Δημιος πολλων κεφαλων.Μαυρος ιπποτης του θανατου.

Αιμα παντου.

Ας κλεισει η πληγη.

Οχι αλλες θυσιες στον Θεο της.

Τελος!!!!