Πως το΄ξερες ότι μ΄αρέσουν;

Και γέμισες την αγκαλιά μου με αυτά;

Χωρίς να μου αφήνουν σημάδια τα αγκάθια τους

μια και τα έκοψες προσεκτικά...

Όλη η ζωή μου ήθελα να είναι ενα τριαντάφυλλο...

Όμως μέχρι τώρα, μόνο αγκάθια ένιωθα...

Και μου τρυπούσαν τα δάχτυλα ματώνοντας με...

Αυτά ήταν τριανττάφυλλα λύπης.

Και εγώ θέλω τριαντάφυλλα χαράς...

Αγάπης τριαντάφυλλα.

Να ευωδιάζουν και να κρατάνε όσο ποτέ.

Τα ψεύτικα τριαντάφυλλα μαδάνε γρήγορα.

Όμως της αγάπης, διαρκούν για πάντα!

Εσύ μου το έμαθες αυτό αγάπη μου.

Χωρίς εσένα δεν θα ήξερα για την αγάπη...

Τα δικά σου τριαντάφυλλα είναι για μια ζωή...

Αυτό που πάντα ήθελα, εξάλλου.

Αλλά που ποτέ δεν βρήκα.

Ακροβατούσα ανάμεσα στο χτες και το σήμερα.

Μα δεν θέλω να νιώσω πάλι τις παλιές πληγές στο σώμα μου.

Θέλω να αγναντέψω το αύριο με ελπίδα και αισιοδοξία...

Τα τριαντάφυλλα σου αγάπη μου, είναι μόνο για μένα.

Και εγώ χαμογελάω βλέποντας τα.

Να τα αραδιάζεις καθημερινά στην αγκαλιά μου

και να μου δίνεις ενα νοερό φιλί...

Ποτέ δεν ένιωσα τόση ευτυχία

σε όλη τη ζωή  μου...

Να κοιτάζω τον ήλιο μου στα μάτια

και να δακρίζω απο χαρά!

Να χαιδεύω τα δικά σου τριαντάφυλλα

και να παίρνω δύναμη ζωής μέσα από αυτά!

Η ζωή μου ήταν ενα αγκάθι

και μέχρι χτες αιμορραγούσα...

Σε ευχαριστώ που το έκοψες 

και έβαλες βάλσαμο στη θέση του...

Τα δικά σου τριαντάφυλλα

μου έμαθαν να ζω από την αρχή...