Αγάπη, γιατί κρύφτηκες, αγάπη

Γιατί σιώπησες μπροστά στα μεγάλα

Και προτίμησες τα μικρά

Αγάπη, πόσο άδικο έχεις, αγάπη…

Αγάπη, γιατί θέρισες ανέμους και θύελλες, αγάπη

Γιατί προτίμησες να θάψεις όσα αισθάνεσαι για τον εγωισμό…

Αγάπη, γιατί ξερίζωσες την ψυχή σου

Αγάπη, γιατί πέταξες τα όνειρα σου

Για τον εγωισμό…

Αγάπη, γιατί λύγισες, αγάπη

Γιατί γύρισες το κεφάλι σου

Μπροστά στην ευτυχία

Αγάπη, πόσο άδικο είχες, αγάπη…

Αγάπη, γιατί λησμόνησες, αγάπη

Γιατί ψάχνοντας στο πριν και το μετά

Έμεινες κάπου στη μέση, αγάπη

Γιατί δεν με άκουσες, αγάπη

Γιατί αυτοκτόνησες, αγάπη,

Πράττοντας αυτά που έπρεπε

Και όχι αυτά που ήθελες;

Αγάπη, γιατί μοίρασες απλόχερα στους άλλους αγάπη, και όχι στον εαυτό σου;

Γιατί κουράστηκες πριν καν ξεκινήσεις

Το ταξίδι που τόσο ήθελες;

Αγάπη, πόσο μακριά από μένα είσαι, αγάπη

Και πόσο κοντά σε νιώθω…

Στο παραμιλητό σου κάθε βράδυ

Σε ακούω να λες, φτάνει…

Και στην άκρη της γης να πας

Εγώ θα σε ακούω…

Γιατί, αγάπη, όσο μακριά και είναι οι καρδιές μας

Επικοινωνούν οι ψυχές…

Και τίποτα στον κόσμο, αγάπη

Δεν πρόκειται να το αλλάξει αυτό…

Αγάπη, μια ζωή θα σε λέω, αγάπη

Και ας μην το ακούς, και ας μην το νιώθεις

αγάπη, χωρίς έλεος, χωρίς ανάσα, χωρίς πως και γιατί, χωρίς όρια…

Αγάπη, θα σε λέω αγάπη

Γιατί είσαι η ίδια η αγάπη…