Σαν γκρευπ φρουπ παντς ηταν η γευση της σημερινης εξομολογησης...

ποτε δεν μπορεσα να διανοηθω την εικονα της με αλλον ανδρα.

Κι ομως συνεβη...κι εχει γευση πικρη σαν γκρεηπ φρουτ...

δεν μπορω να πω...ποσες γυναικες γνωρισαν το δικο μου κορμι...

δικαια πραγματα,αλλα ποιος ειπε πως ολα αυτα εχουν να κανουν καμμια σχεση με τη δικαιοσυνη?

Απο τη μια το ποτηρι με το γκρεηπ φρουτ,απο την αλλη ενας μπουφες με αλλα ποτηρια ισως γευστικα.

Ηταν βελος,με χτυπησε,αλλα η χρονικη στιγμη που με βρηκε με ταρακουνησε απλα λιγο.

Την απωθω την εικονα.Μπορω.Αλλα απο εκει που δεν το περιμενω,δραπετευει ξανα και προβαλλεται...

Ξερω πως ακομη νοιωθει πραγματα για μενα κι αυτο με τραυματιζει λιγο παραπανω.

Εγω δεν ξερω τι νοιωθω.

Απο τη μια μου αρεσει παρα πολυ η νεα μου γνωριμια...απο την αλλη...

ξυπνα αυτο το αρχεγονο,ακατανοητο και κοντρα στους νομους της λογικης συναισθημα.

Εχω ομως τη δυναμη πλεον να το εντοπισω και να το κατανικησω.

Εγωισμος πληγωμενος δεν υπαρχει γιατι ημουν εγω αυτος που την εδιωξα.

Μετανοιες να ξαναγυρισω πισω επισης δεν υπαρχουν μια και ξερω τον εαυτο μου πως ποτε δεν θα δεχοταν αυτη τη γυναικα στη ζωη του...ποτε στο φως...παντα θα την ειχε πνιγμενη στο παρανομο λυκοφως της ηδονης.Εκει που τα συναισθηματα μπερδευονται,ξεγελιουνται η ακομη χειροτερα...δεν εχουν ακομη ακουσει το ξυπνητηρι τους...

Υπαρχει απλα αυτο το ακατανοητο κατι.

Αυτη η γευση που ποτε γλυκιζει και γεμιζει το χωρο με ομορφα αρωματα και γευσεις...

και ποτε πικριζει και απομακρυνει...

Γκρεηπ φρουτ παντς καλοκαιριατικα.

Πικριζει.

Αλλα στον παγκο παιζουν κι αλλα ηδυποτα...

καλο μου σερβιρισμα