Heavy night creeping dark
in my mind and in my heart.
Heavy thoughts dizzy stare
heaven shouting in despair.

Silent words eyes shout
broken dreams fall apart.
Hopes get killed by bombs and gun
the ghost of evil hides the sun.

Is this hell a place for us?
Cause we die like falling stars.
Is this earth a place to be?
Cause we drown in the sea…
......................................................

Τα αστέρια λιώνουν
.....................................

Βαριά νύχτα, ύπουλο σκοτάδι
στο μυαλό μου και στην καρδιά μου.
Βαριές σκέψεις, ζαλισμένη ματιά,
ο παράδεισος απεγνωσμένος ουρλιάζει.

Βουβές λέξεις, μάτια κλειστά,
σπασμένα όνειρα – διαλύονται.
Ελπίδες σκοτώνονται από βόμβες και όπλα,
το φάντασμα του κακού κρύβει τον ήλιο.

Είναι αυτή η κόλαση, μέρος για’μας;
Γιατί πεθαίνουμε σαν πεφταστέρια.
Είναι αυτή η γη, μέρος για’μας;
Γιατί πνιγόμαστε στη θάλασσα…
.........................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας