Θέλω τόσα να σου πω και κρύβω κι άλλα τόσα
τραύματα μου παιδικά, της σάρκας μου άγρια κρόσια
Ένας θάνατος αργός, να ζεις με την ενοχή σου,
να θρηνείς στα κρυφά , να μισείς και την ψυχή σου.

Όχι για ότι είσαι εσύ, μα για ότι δημιουργήσαν
πόνο μέσα στην καρδιά και ουλές που σου αφήσαν
μνήμη κρυμμένη στα βαθιά, που ο αέρας αναμοχλεύει
παιδί που κλαίει στα κρυφά ,μόνο ο χρόνος το γιατρεύει.

Να κοιμάσαι μοναχός ..ένα τόσο δα παιδάκι
να κρυώνεις τη νυχτιά, να σε τρώει το σαράκι
Να θυμώνεις για όλα αυτά, που συνέβησαν σ’ εσένα
τραύματα σου αληθινά, χρόνια σου λησμονημένα.

BULLYING θα πει …. να μισείς τον εαυτό σου
Άγγελο να ‘χεις μοναχά τον Θεό και τον Σταυρό σου!!!
Τώρα κοίταξε καλά, δες μέσα στον καθρέφτη
τον αναγνωρίζεις τώρα πια, τον Δαίμονα τον κλέφτη;

Χρύσα Νικολάκη 18/2/2018
..........................................................................................

Έχω πολλά να σου πω…

Για ένα παρελθόν που δεν καμαρώνω. Για ένα παρόν που νιώθει τόσο μόνο. Για μια σκιά που σέρνετε πίσω από κάθε βήμα. Για ένα παιδικό τραύμα που τρώει σάρκες.

Θες να μάθεις τι είναι το bullying ε; Κόλαση είναι. Δαίμονας. Ένας δαίμονας που σέρνεται μέσα σου. Φωλιάζει στα πιο βαθιά σοκάκια της ψυχής σου και σε σκοτώνει λίγο-λίγο. Σε τραβάει προς την τρέλα.

Αυτό είναι το bullying… Για’σένα μπορεί να’ναι απλά μια λέξη. Για’μένα; Πάλη καθημερινή. Με ποιον; Με τον εαυτό μου. Με το σκοτάδι που μου άφησε ως δώρο.

Γιατί; Εσύ πες μου. Κοίτα τον καθρέπτη και πες μου.
Τον αναγνωρίζεις; Αναγνωρίζεις τον δαίμονα;

Σκέψου…
................................................................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας