Κοιτάζω στο παράθυρο,
θυμάμαι τη μορφή σου,
τα δάχτυλα μου πάγωσαν
φωνάζω αποκοιμήσου.

Στα όνειρά σου πάρε με
μαζί κι αυτό το βράδυ.
Τους φόβους στείλε να χαθούν
βαθιά μεσ’το σκοτάδι.

Στο χάδι μου κρύψε το φιλί
στην αγκαλιά μου χίλιες νύχτες.
Στη σκέψη πάντα κράτησε
τα λόγια εκείνα που είπες.

“Χορεύει η ανάσα μου
επάνω στο κορμί σου.
Βουβή η καρδιά μου. Πάλλεται
σε κάθε θύμησή σου”.
..........................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας - Καλλιόπη Τσούχλη