Παίζοντας με το φαγητό μου.

Φτιάχνω ουρανούς με κομήτες και αστέρια στο πιάτο μου.

Μακαρονακια με διαφορα σχηματα με ταξιδευουν μακρια

Εγω απο το παραθυρο φαινεται ο μαυρος ουρανος με το φαγητο του Δημιουργου να παιρνει σχηματα.

Ισως εχει κι Εκεινος το συμπαν σε μια μεγαλη πιατελα και παιζει με το φαγητο του.

Σκεφτηκα για μια στιγμη.

Χρονος μοναχικος ισον χρονος για να σκεφτω.Για να δωσω στο μυαλο μου παραξενες τροχιες.

Να το μετατρεψω σε εναν διαβατη που περπατα σε μια ερημο.Τα ποδια του καιγονται τη μερα απο την καυτη αμμο.Τα ματια του δροσιζονται τη νυχτα απο την αστροφεγγια.

Οι μονοι φιλοι μου τα μακρινα αστρα που τρεμοπαιζουν ρυθμικα σε ενα τρελο χορο.Ομορφιες που μπορω μονο να θαυμασω και οχι να προσεγγισω.