Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί, απο μια λάθος πληροφορία, ή απο κάποια ψεύτικα στοιχεία...

Ποτέ δεν ξέρεις, τα παιχνίδια της μοίρας, όσο εσύ δεν έχεις πρόσβαση σε αυτά...Καμιά φορά, πρέπει να σπας τους κανόνες, αν είσαι του είδους, και να βλέπεις πίσω απο την επιφάνεια, να ψάχνεις την αλήθεια για όλους και για όλα...Και μη σκεφτείς ποτέ, ότι κάποιος σου είπε ψέματα εσκεμμένα. Απλά, δεν τον ρώτησες, πρόσωπο με πρόσωπο, να μάθεις αυτά που θέλεις, ρώτησες ίσως κάποιον τρίτο, ο οποίος για τους δικούς του λόγους δεν σου είπε την αλήθεια...Και φυσικά, αν ζητάς την αλήθεια, πρέπει να τη λες! Πως θα σου φαινόταν, αν ο άλλος ο οποίος δεν κρύβει τίποτα, μάθαινε για σένα την αλήθεια, ενω τον έχεις φλομώσει στο ψέμα; Έτσι λοιπόν! Πρέπει να λέμε την αλήθεια, με οποιοδήποτε κόστος! Και για να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, ξεκίνα απο τον εαυτό σου! Γιατί δεν λες στους άλλους τα πράγματα όπως ακριβώς είναι; Γιατί τους παραμυθιάζεις; Για να κερδίσεις κάτι; Εμένα ίσως; Ή μήπως κάποια εργασία; Ή πολύ θα ήθελες να σε δωροδοκήσουν προκειμένου να πεις ψέματα για κάποιον, ίσως και για τον εαυτό σου; Και πως θέλεις να σε πιστέψω εγω, μετά; Πως θέλεις να πιστέψω κάτι απο τα γεγονότα; Όταν απο την πρώτη μέρα μου λες ψέματα; Όταν μου έχεις πάρει τα πάντα; Όταν μου έκλεψες τα όνειρα και τις ελπίδες μου; Γιατί να σε αγαπήσω εγώ; Γίνεται; Όχι, βέβαια! Πρέπει κάποιος να είναι τρελός, για να δεχτεί το ψέμα! Όχι εγώ, όμως...Ανέκαθεν ήμουν ειλικρινής, άσχετα αν οι άλλοι δεν ήταν ποτέ, απέναντι μου...Και μην έρθει κανείς μετά, να με ρωτήσει, γιατί, τι, πως, και πότε, θα έχει πληρωμένη απάντηση για όλα! Με αποδείξεις! Προσωπικά, απεχθάνομαι το ψέμα, και τους διπρόσωπους...Ξέρω όμως ποιους έχω απέναντι μου και αναλόγως, πράττω...Όχι, δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι...Για αυτό, και είμαι με τον καθένα διαφορετική! Όπως μου φέρονται, φέρομαι...Αγαπώ τους ομοιδεάτες μου, απεχθάνομαι τους εχθρούς μου...Ωστόσο, με αρκετούς κάθισα στο ίδιο τραπέζι! Όχι ότι το ήθελα, απλά, ήθελα να μάθω κάποια πράγματα! Ο σκοπός, αγιάζει τα μέσα!Και ναι, αν και δεν γνώριζα, έμαθα...Για όλλους λυπήθηκα, για άλλους σιώπησα, για κάποιους τρίτους έπαιξα το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού, μόνο και μόνο για να μάθω! Τελικά, ξέρετε κάτι; Στην αρχή μου ήρθε να τα βροντήξω όλα κάτω και να φύγω, μετά όμως είπα, και τι έγινε; Εγω δεν έχω να χάσω τίποτα, κάποιοι άλλοι, πολλά! Έτσι, παρέμεινα! Ολα έχουν ενα όριο όμως...Όσοι δεν μου είπαν την αλήθεια και την έμαθα, θα παραμείνουν ξένοι, όπως ακριβώς ξεκινήσαμε...Οι φίλοι μου όμως, όσοι ήρθαν για να μείνουν, θα μείνουν πλάι μου εφ όρου ζωής...Και να ξέρουν ότι ούτε εγώ θα τους παρατήσω ποτέ! Βλέπετε, όλα είναι ένας κύκλος...Με επίκεντρο, εμένα! Ναι, εμένα! Αναρωτιώμουν, γιατί όλοι περιστρέφονται γύρω απο μένα, μα δεν ήταν δα και δύσκολο να μάθω! Είναι επειδή έχουν όφελος απο μένα! Κρίμα όμως...Γιατί όποιος αδίκησε, θα αδικηθεί...Όποιος έκλεψε, θα τα δώσει πίσω με τόκο, όποιος κορόϊδεψε θα μείνει με ανοιχτό το στόμα με τις εξελίξεις, όποιος είπε ψέματα για να αποκτήσει κάτι που δεν του ανήκει, θα πάει φυλακή, και πάει λέγοντας...Όχι, τίποτα δεν είναι τυχαίο σ΄αυτή τη ζωή...Πάντα ήθελα να λέω την αλήθεια, με οποιδήποτε κόστος...Με πιστέυουν ή όχι, δεν έχει σημασία...Σημασία έχουν τα αποτελέσματα...Και τα όσα θα συμβούν απο δω και πέρα...Μην έρθει κανείς και πει, ότι δεν τα είπα! Έτσι; Και θα ήθελα να κλείσω με κάτι τελευταίο...Άν εγώ, δεν θέλω να γίνει κάτι, δεν θα γίνει ποτέ...Κανείς δεν θα με αναγκάσει για το αντίθετο...Και αυτό, θα το καταλάβουν κάποιοι αργότερα... Ευχαριστώ τους φίλους μου τους δημοσιογράφους για την πολύτιμη αγάπη τους, και τη συμπαράσταση τους στις αλήθειες της ζωής μου...