Γιατί μου λείπει η χαρά.

Γιατί η ζωή δεν μου χαρίζεται όπου εγώ θα θελα,αλλά εκεί που δεν επιθυμώ.

Μου λεν να λεω ευχαριστω

Εγω ακουω το τικ τακ του ρολογιου να φερνει το θανατο μου ολο και πιο κοντα.

Τι επιλογες εχω?

Κανω οτι καλυτερο μπορω για να γευτω τις ηδονες της ζωης οσο πιο πολυ γινεται.

Ομως επειδη δεν ειμαι χαρισματικος ουτε ομορφος ουτε σπουδαιος αποτυγχανω να γευτω το νεκταρ οσο συχνα διψω...

Πινω 10 φορες ξυδι για μια φορα νεκταρ.

Δυσκολο.

Ασημαντο για καποιους.

Οχι δοξα το Θεο εχω την υγειά μου.

Θα την έχω όμως για πάντα?

Η στέρηση των μικρών ασήμαντων απολαυσεων,όσο τα σημαντικά θέματα της ζωης δεν σε τυρρανουν είναι απο τα μεγαλυτερα κριματα.

Να αλλαξω τον εαυτο μου δεν γινεται.

Ουτε να λατρεψω κλισε ασφαλη λιμανια που ο κοσμος συνηθως κανει.

Ας ζησω με το τιμημα λοιπον.

Επιλογη μου.

Θα το πληρωσω οσο ακριβα κι αν κοστιζει,να μην με χορτασει ενας δερματινος καναπες και μια ψευτικη σιγουρια...