Ακόμα να σε δω...Τι έγινες; Γιατί δεν ήρθες; Γιατί κρύβεσαι απο μένα και το πεπρωμένο; Μα δεν το βλέπεις; Γεννηθήκαμε να είμαστε μαζί...Εγώ και εσύ, ίσον ένα...Και περνάνε τα χρόνια χωρίς εσένα...Και είμαι εκεί, στο θέατρο , περιμένοντας να σε δω...Μα δεν σε είδα...Που είσαι; Για σένα είμαι εκεί...Νομίζεις, θα ξεκινούσα πάλι κάτι, γνωρίζοντας ότι δεν θα βγει πουθενά, αν δεν είχα στο μυαλό μου εσένα; Πως να ξεχάσω το άλλο μου μισό; Μπορεί να πέρασαν χρόνια, αλλά σε θυμάμαι ακόμα...Θυμάμαι το χαρακτήρα σου...Θυμάμαι τα όνειρα που έκανες...Θυμάμαι, τα ποιήματα που σου έγραψα και δεν τα διάβασες ποτέ...Αυγουστίνε μου...Το σώμα μπορεί να αλλάζει, ο χαρακτήρας ποτέ...Και εγώ είμαι καλύτερη απο πριν...Και εσύ, ο ίδιος που γνώρισα...Ήσουν, είσαι και θα είσαι, η αγάπη μου...Μια ολόκληρη ζωή χωρίς εσένα...Πόσο να περιμένω; Γιατί δεν ήρθες; Σε περίμενα...Πάντα θα σε περιμένω...Αγάπη μου...
- Στείλε ΣχόλιοΑΛΗΘΕΙΕΣ Αλήθειες Αλήθειες. Αναζήτηση Αστυνομικά. Δημοσιογραφία δημοσιογραφία ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ Διαίσθηση... Ευχές Θέατρο Κοινωνικά. ΜΟΥΣΙΚΗ Μουσική ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ Οι φίλοι μας τα ζώα. Οικογενειακά και άλλα... Οικογενειακά. Περί συγγραφής και ποίησης λόγος Ποίηση ποίηση ΠΟΙΗΣΗ Σκέψεις Σκέψεις. Φιλία