Ο Αυγουστίνος Ρεμούνδος, είναι ένας ψηλός όμορφος άντρας, με σπάνια αισθήματα και χαρίσματα...Δεν έχει καμία σχέση με όσους συνάντησα στο Νίμιτς προ ετών! Τον είδα τελευταία φορά, σε κάποιο θέατρο, όταν πήγα με μια φίλη μου να παρακολουθήσουμε το έργο. Ο Αυγουστίνος ήταν με τη συνοδό του, και περίμενε τη σειρά του ανάμεσα στους θεατές! Τον πλησίασα, και του είπα ποια είμαι, και ότι χάρηκα που τον είδα. Με κοίταξε στα μάτια, όπως τότε στο σχολείο, και κράτησε αρκετή ώρα το χέρι μου ανάμεσα στο δικό του...Με θυμήθηκε! Έκτοτε, δεν τον ξαναείδα ποτέ μέχρι σήμερα...Θα ήταν χαρά μου να τον δω και πάλι, και να θυμηθούμε μαζί, όλες τις όμορφες στιγμές των παιδικών μας χρόνων...Και να σας πω και κάτι άλλο; Ήταν άνθρωπος αξίας! Η περιγραφή έγινε, επειδή αρκετοί προσπάθησαν να τον αντιγράψουν...Χωρίς αποτέλεσμα...Εύχομαι, όπου και αν είναι, να είναι καλά και ευτυχισμένος! Και όταν έρθει η ώρα να ειδωθούμε, να είναι σημαντική ώρα και για τους δυο μας!