Παράθυρο που δακρύζει με συννεφιά

και καθρεφτίζει πρόσωπα

Δαχτυλιές και ανάσες χαιδευουν το τζαμι του

Κοιτά το γκρίζο του ουρανού 

Φωτίζει το δωμάτιο σαν κοντινό ουράνιο σώμα

’νοιξε το και θα σε παρασύρει

Κλέισε το και θα ζεσταθείς

Τετράγωνο είναι μα δε το χωρά η λογική.

Μονάχα ενα πλαισιο.

Που το ζωγράφισε μια ατίθαση καρδιά σε ένα τοίχο φυλακής συνειδήσεων.