Να σε βλέπω συνέχεια, να προχωράει η ζωή μου

να δηλώνεις παρόν όπου και αν είσαι, όπου και αν είμαι...

Σε θέλω εκεί, μαζί μου, χωρίς τι, πως και γιατί

επειδή για μένα και για σένα, πάντα θα υπάρχει το πριν και το μετά...

Δεν θέλω να μάθει κανείς για μας

ήρθαμε στη ζωή για να γίνουμε κάτι, μακρυά και μαζί

κοντά, χωρίς να στιγματίζει ο ένας τον άλλο...

Αυτό μου αρέσει σε μας, αγάπη μου...

Σε νιώθω, με νιώθεις, σε αγαπώ, με αγαπάς

αλλά το ξέρουμε μόνο εμείς...

Πάντα ήσουν εδω για μένα, πάντα ήμουν εδω για σένα...

Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο απο αυτό...

Να ξέρω, ότι με αγαπάς και εσύ...

Και σε ότι γεμίζει τη μέρα μου και τη νύχτα μου

προσθέτω και σένα, σαν επτασφράγιστο μυστικό...

Και θα είμαι εκεί για σένα, όπου και αν πας

ότι και αν κάνεις...

Χωρίς να σε ρωτάω τίποτα, γιατί, ήδη γνωρίζω...

Και εσύ γνωρίζεις...

Μα αυτό, το ξέρουμε μόνο εμείς...

Δηλώνουμε παρόντες σε ενα κόσμο περίεργο

που το μόνο που θέλει, είναι να σπείρει διχόνοια...

Το κατάλαβες και εσύ;

Δεν μου είπες τίποτα όμως...

Περίμενες μήπως να το αντιληφθώ και εγώ;

Μα είναι δυνατόν, αγάπη μου;

Μην κοιτάς που <παίζω> το παιχνίδι

ξέρω καλά, τι παίζεται γύρω μου...

Αλλά και εσύ το ξέρεις!

Μα δεν μας νοιάζει τίποτα, σωστά;

Εμείς ήρθαμε στη ζωή για να συναντηθούμε

χωρίς κόπο, με τρόπο, που μόνο εμείς ξέρουμε...

Είσαι εδω για μένα, όπως και εγώ για σένα...

Μαζί ή χώρια παίζουμε τον ίδιο σκοπό...

Αλλά θέλει ταλέντο ο έρωτας!

Και μόνο εσύ τον κατέχεις...

Ίσως επειδή, ποτέ, δεν έβαλες μάσκα!

Τουλάχιστον, μαζί μου...

Δεν θέλω να μάθει κανείς για μας...

Να το ξέρεις μόνο εσύ και εγώ...

Δεν χρειάζεται πανοπλία η αγάπη...

Αλλά πρέπει να προσέχουμε εκεί έξω...

Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται...