Διαβάζω εδω και λίγο καιρό, ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο...Ένα απο τα καλύτερα που έχω διαβάσει, ομολογώ...Είναι μια αυτοβιογραφία, μέσα απο την οποία, καθρεφτίζεται το μεγαλείο μιας αγάπης...Ομολογώ επίσης, ότι μέχρι τώρα, μέσα απο αυτά που διαβάζω, είναι η πρώτη φορά που <ζηλεύω> μια γυναίκα, ναι, τη <ζηλεύω>, διότι, όλα της ήρθαν όπως ακριβώς τα ήθελε στη ζωή, και μάλιστα με εναν υπέροχο άνθρωπο, τον οποίο αγάπησε και την αγάπησε! Είναι ευλογία απο το Θεό, να έχεις δίπλα σου έναν σύντροφο, όπως της ηρωίδας...Διότι, ήταν ένας άνθρωπος υπέροχος σε όλα του, και το κυριότερο, μιλούσαν ακατάπαυστα για διάφορα ζητήματα, χωρίς να βαριέται ο ένας τον άλλο, και μάλιστα, με τεράστια διαφορά ηλικίας, εκείνος, μεγαλύτερος της! Είχε την τύχη, να τον <ζήσει> για πολλά χρόνια, παρόλη τη διαφορά ηλικίας τους, και να μάθει, μέσα απο αυτόν τον <δάσκαλο>, πάρα πολλά...Το να συναντήσει κανείς έναν τέτοιο άνθρωπο, και να μείνουν μαζί, είναι θα έλεγα, μια στο εκατομμύριο...Και ακριβώς, επειδή σπανίζει το φαινόμενο, μια αγάπη και μια σχέση με κάποιον σαν τον ήρωα του βιβλίου, θεωρείται θησαυρός...Πίστεψα κάποια στιγμή της ζωής μου, ότι βρήκα και εγώ έναν τέτοιο άνθρωπο...Και έτσι ήταν...Μόνο που δεν είμαστε μαζί, επειδή δεν ξέρω που είναι...Εύχομαι ο Αυγουστίνος να είναι πάντα καλά, όπου και αν είναι...Γιατί ο δικός μου ήρωας, ήταν και θα είναι ο Αυγουστίνος...Και μου θυμίζει σε πάρα πολλά, τον ήρωα του βιβλίου που διαβάζω...Ήταν ανέκαθεν, ένας θαυμάσιος άνθρωπος...Και η μοναδική μου αγάπη... Σχετικά με το βιβλίο, ο τίτλος του είναι, <Ανεκπλήρωτες επιθυμίες> της Τζένης Κολλάρου...Διαβάστε το! Θα με θυμηθείτε!