Για τις σκέψεις μου.

Για τις ιδέες μου.

Ειναι δικες μου και αυθεντικές.

Δεν είναι καθόλου "ωραιοποιημένες"

Κάποιοι αποτυχημένοι άνθρωποι από εδω μεσα ηρθαν απροσκλητοι στον προσωπικό χώρο μου να καταθέσουν αποψεις χωρις αυτο να τους εχει ζητηθει.

Στην αρχη επηρεάστηκα και γεμισα θυμο.

Αμεσως ομως μετα σκεφτηκα.

Ειναι δυνατο να σε ενοχλει η αποψη ενος τιποτα?

Που προφανως και το ιδιο το ατομο εχει επιγνωση αυτου του τιποτα και γι αυτο και η αντιδραση του?

Δικαιωμα μου να βρισκω το ωραιο και το ευγενικο αλλου απ οτι η πλειοψηφια.

Δικαιωμα μου να εχω αρνητικα συναισθηματα για κατι που πολυς κοσμος θα ειχε θετικα.

Τι να κανουμε τωρα.

Ειμαι υπερηφανος.

Κι εχω κοτσια.

Καποιοι εδω μεσα ειναι δειλοι και μισανθρωποι.

Δε με αφορα.

Πραγματικα.

Θα συνεχισω να γραφω ανοιχτα και ελευθερα τις αποψεις μου.

Η ελευθερια ειναι μεγιστη αρετη οσο δε παραβιαζονται ελευθεριες αλλων.

Αυτο ελλειπε το κακαρισμα απο κατι κοτες να με επηρρεασει.

Απο ανθρωπους που γραφουν οτι τους ενοχλει που εχω αρνητικα συναισθηματα στη μητροτητα η οτι θαυμαζω τον Ηρωδη(συμβολικη φραση με πολλες προεκτασεις) αλλα ειναι αρκετα θρασυδειλοι να παραβιαζουν πρισωπικους χωρους και να προσπαθουν να θιξουν προσωπικα καποιον.

Και για σας ομως εχει ο Θεος.

Σας λυπαμαι κατα βαθος.

Καταδικασμενοι στη μετριοτητα.

Να εισαι 17 ετων και να μην εχεις πετυχει κατι ειναι μικρο κακο.Ολη η ζωη μπροστα σου.

Να εισαι 71 και να μην εχεις κανει κατι ειναι αβασταχτο.

Το καταλαβαινω.

Εγω καπου στη μεση αναμεσα στα δυο αυτα ακρα συνεχιζω.

Πολεμιστης μεχρι την τελευταια μου ανασα...

Κι υπερηφανος!!