Σ΄αγαπώ, γλυκό μου ψαράκι...Σα να ακούω τη φωνή σου, να μου απαντάει, <και εγώ σ΄αγαπώ>...Θα ξαναβρεθούμε μια μέρα, είναι σίγουρο...Αλλά αυτή η μέρα, θα καθιερωθεί πλέον, ως η καλύτερη της ζωής μας...Ακόμα και αν είχα μόνο μια μέρα να σε δω, θα το επιδίωκα...Ακόμα και αν ο χρόνος μας πίεζε, δεν θα έκανα πίσω...Είναι τόσα πολλά που θέλω να σου πω...Τόσα πολλά που θέλω να ξεκινήσουμε να κάνουμε μαζί...Μια ζωή περίμενα εσένα...Μου φαίνεται αιώνας...Αλλά θα σε περίμενα, ενα αιώνα...Επειδή, αξίζεις...Επειδή, ανάμεσα σε όλο τον κόσμο, πάντα ήξερες να ξεχωρίζεις, με την καλή σου καρδιά και το ακαταμάχητο χαμόγελο...Μου λειπεις, ξέρεις...Πάρα πολύ...Όσο και αν περνουν τα χρόνια, κανείς δεν θα πάρει τη θέση σου στην καρδιά μου...Ακόμα και αν χρειαστεί να είμαι με κάποιον άλλο...Άδικο για εκείνον, αλλά ξεκαθαρισμένα πράγματα εξ αρχής! Αλήθεια, μπορείς να ξεχάσεις ποτέ, εκείνον που αγάπησες πραγματικά; Όχι βέβαια! Πάντα θα είσαι ο γλυκός μου Αυγουστίνος...Και συνήθως, ο ανεκπλήρωτος έρωτας, είναι αυτός που μένει...Ξέρεις γιατί; Εννοείται πως ξερεις! Επειδή είναι ο μόνος που πραγματικά αξίζει! Σε αγάπησα όταν ήμουν παιδί...Και τα παιδιά αγαπούν αλήθινά και για πάντα...Είσαι έξυπνος άνθρωπος Αυγουστίνε...Θα βρεις τις απαντήσεις, όπως τις βρήκα και εγώ...