Αλήθεια, μπορεί ένας άνθρωπος, να καταφέρει να αντιγράψει πλήρως εναν άλλο άνθρωπο; Να του πάρει τη θέση, στη δουλειά του, στο σπίτι του, στη ζωή του γενικότερα; Πόσο εύκολο είναι για αυτόν που αντιγράφει έναν άλλο, να ζήσει μια ζωή που δεν του ταιριάζει, μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν τρίτοι απο την όλη ιστορία; Ειλικρινά, δεν το καταλαβαίνω αυτό...Ακόμα και αν κατορθώσει να <εισβάλλει> στα πάντα του άλλου, είναι δυνατόν να γίνει εκείνος ο άλλος; Προσωπικά, το θεωρώ γελοίο, απο την άποψη, ότι, όλοι έχουμε γεννηθεί για κάτι συγκεκριμένο, και δεν γίνεται να αλλάξουμε αυτό που πραγματικά είμαστε για χατήρι κανενός...Ακόμα και αν έχει κάποιος την καλή διάθεση να το κάνει, κάτι θα τον προδώσει, ώστε να καταλάβουν όσοι δίνουν σημασία στην λεπτομέρεια, ότι αυτός που βλέπουν, δεν είναι αληθινός! Πόσο δύσκολο είναι, να παίξεις ενα ρόλο, αν δεν είσαι ηθοποιός; Ειδικά, αν δεν κατέχεις ούτε στο ελάχιστο, κάτι απο τη ζωή του άλλου, ή το χαρακτήρα του; Πιστεύω, ότι θα αποτύχεις... Και αν δεν το δεις εσύ, θα το δουν οι άλλοι. Και αν δεν το δουν οι άλλοι, τότε, αυτοί που πρέπει...Πάλι καλά που υπάρχουν και αυτοί! Όμως, γιατί κάποιος να θέλει να ζήσει τη ζωή του άλλου; Τόσο σημαντική είναι; Ή μήπως ο ίδιος είναι αποτυχημένος, ώστε να νομίζει ότι θα κερδίσει κάτι; Μάλλον ισχύουν και τα δυο! Ο άνθρωπος όμως ο οποίος τον αντιγράφουν, το γνωρίζει; Και αν δεν το γνωρίζει, μήπως πρέπει να του το πει κάποιος; Αν πάλι όλα γίνονται εις γνώση του, τι κακό έκανε, ώστε να συναινεί με τα όσα συμβαίνουν; Εκτός και αν κάποιος άλλος έκανε γκάφα, και προσπαθεί με κάθε τρόπο να επανορθώσει! Εγώ όμως έχω μια πολύ εύστοχη ερώτηση για τους μεν και τους δε...Όσοι είπαν το ναι, για μια κατάσταση συγκεκριμένη, έχουν σφαιρική εικόνα των όσων συμβαίνουν, ή τους κρύβουν τα σημαντικά; Εγω, επειδή όντως συμβαίνουν διάφορα, και τα βλέπω αλλά προσπαθώ να συλλέξω και άλλες πληροφορίες, είμαι εντελώς αντίθετη στα όσα βλέπω και ακούω...Το λέω...Όμως, επειδή μέχρι στιγμής δεν έχω ολοκληρώσει τις πληροφορίες που συλλέγω, για αυτό και κάνω τα στραβά μάτια...Αυτό δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσω να το κάνω και στο μέλλον...Επίσης, για όλα όσα έχουν συμβεί, έχω πολλά να πω, σε διαφορετικούς ανθρώπους στον καθένα ξεχωριστά, γιατί όλοι παίζουν ρόλο σε όλα...Αυτό που δεν καταλαβαίνω, όσο και αν προσπαθώ είναι, πως γίνεται κάποιος να συναινεί όταν βλέπει το άδικο, και μάλιστα εις βάρος και κάποιου γνωστού, φίλου, αγαπημένου, συγγενή;