Δεν μου φτάνει μια ζωή να σου λέω

τι, σημαίνεις για μένα,

στα κύματα του Δουνάβεως πλέω

μα τίποτα δεν κάνω εσκεμμένα,

δεν γεννηθήκαμε για να χαθούμε εμείς

ακόμα και ο Θεός το ξέρει,

είσαι το άλλο μισό μιας ζωής

που η μοίρα μου έχει φέρει...

Σ΄αγαπώ πολύ

δεν είναι καθόλου αστείο,

πως είσαι η αφορμή

για της αγάπης το βραβείο...

Σ΄αγαπώ πολύ

με μια αγάπη που δεν πεθαίνει,

σημάδι πως εσύ

είσαι μια ιστορία που μένει...

Δεν ξέρω πως αλλιώς να στο πω

πως όλα είναι γραμμένα,

δεν υπάρχει αγάπης ηχώ

γιατί είναι τυπωμένα,

γράμματα γεμάτα σ΄αγαπώ

που μείναν στα θρανεία,

δεν έφυγε το μελάνι απ΄το στυλό

έγιναν ταινία...

Σ΄αγαπώ πολύ

όπως την πρώτη φορά,

που σε είδα, εκεί

πρώτο στη σειρά,

εγω έλεγα το μάθημα

κοιτάζοντας εσένα,

και σου έγιναν πάθημα

της μοίρας τα γραμμένα...

Δεν μου φτάνει μια ζωή καρδιά μου

να σου λέω σ΄αγαπώ,

νικητές στον πόλεμο ομορφιά μου

είμαστε, εσύ και εγώ,

το μόνο όπλο για τη μάχη

ήταν η αγάπη μας,

έδειξε πως υπάρχει

διέξοδο στα πάθη μας...