Γνωριστήκαμε, τη χρυσή δεκαετία

εκείνη του ΄80, με κακοκαιρία,

καθόμασταν μαζί, στο ίδιο θρανείο

μα δεν διαβάζαμε, κανένα βιβλίο!

Σε ενα χαρτάκι έγραφα τα ποιήματα μου

για να τα δώσω, στον έρωτα μου,

ήταν ο ήρωας μου, δίχως άλλο

για μένα σε όλα έπαιρνε, βαθμό μεγάλο!

Για τον Αυγουστίνο τη ζωή μου δίνω

τις αναμνήσεις μου για εκείνον δεν αφήνω,

και αν είμασταν μαζί σε λάθος εποχή

είναι για μένα, αγάπη σημαντική!

Για τον Αυγουστίνο τίποτα δεν περνάει

και η καρδιά μου, για εκείνον χτυπάει,

όλα τα αντέχω για την αγάπη μου

έσβησε για πάντα, όλα τα λάθη μου!

Και σήμερα, τι τύχη, που είμαστε μαζί

σα να μην πέρασε ούτε μέρα, επειδή,

παίξαμε οι δυο μας τον ίδιο σκοπό

σμίξαμε και πάλι με τρόπο μαγικό!

Γνωριστήκαμε μια μέρα στο σχολείο

καθίσαμε, στο ίδιο θρανείο,

χωρίς πως, και γιατί

μου έμαθε αγάπη, τι θα πει!

Περίμενα τη μέρα που θα τον ξαναδώ

και για όλα ήταν, ενα θαυμαστικό,

για εκείνον ήμουν, μαθήτρια πρώτη

έξω δεν έπεσα, για αυτόν, διότι..

Για τον Αυγουστίνο όλα ήταν σωστά

μακάρι να γύριζα και πάλι στα παλιά,

η ευαίσθητη ψυχή του ήταν αρκετή

για να τον αγαπήσω, πολύ...

Με τον Αυγουστίνο, αγάπη καρμική

γράψαμε και οι δυο, στο ίδιο χαρτί,

τίποτα δεν άλλαξε αυτά τα χρόνια

γεννηθήκαμε να είμαστε, μαζί αιώνια!