Τριτη μέρα ταλαιπωρίας από την ιωση. Εξαντληση κυριως και υπερένταση. Χρειαζομαι κάτι να ηρεμήσω.  

Τσάι με μέλι και κανέλα.  Γενικά δεν είμαι θιασώτης του συγκεκριμένου ροφηματος αλλά αυτήν την στιγμή το νιώθω ευεργετικο. Πικρογλυκη γεύση και μυρωδια χειμώνα. Βαθιά εισπνοη των ατμων, ταξίδι όσφρησης σε ένα κόσμο αρωματων.  Κάθε γουλιά κυλαει αργά στον λαιμό, ζεσταινει τον θωρακα, χαλαρώνει το σώμα. Σαν χάδι, εσωτερικό... 

Κλειστά μάτια... Κλειστά φώτα.  Ένα πορτατίφ μόνο να φωτίσει το δωμάτιο. Λίγη μουσικη και το βιβλίο μου. Ο δικός μου τρόπος.

Οι υδρατμοι υγραινουν τα δάχτυλα. Διαγραφω στην κούπα σχήματα διαδρομές. Μια ζωγραφιά στα χείλη, ζεστό φιλί γιατρεύει την ξηρασία.  Μαλακωνει τα σκισίματα... Αλλάζει τις υφες. Μικροκοσμος απομονωσης.