Εγώ και ο Αυγουστίνος, γνωριστήκαμε στο Αιγάλεω, πριν πάρα πολλά χρόνια...Γεννήθηκα Αθήνα, αλλά ήρθα στο Αιγάλεω απο το 1983. Κατά ένα μεγάλο μέρος, είναι η πόλη μου...Αναρωτιέμαι λοιπόν, γιατί δεν με έβαλαν σε δουλειά εκεί...Γιατί τόσα χρόνια ήμουν άνεργη ενώ οι άλλοι δούλευαν...Γιατί μέχρι σήμερα άλλοι έχουν δουλειά της προκοπής εκεί, και εγω όχι...Δεν έχει σημασία που γεννήθηκαν οι γονείς μου...Εγω γεννήθηκα Αθήνα...Το θεωρώ βλακεία λοιπόν, απο τη στιγμή που τόσοι άλλοι κάνουν τα πάντα να έρθουν Αθήνα, να προσπαθούν να διώξουν εμένα. Δεν πάω πουθενά...Με τον Αυγουστίνο θα μείνω, στο Αιγάλεω...Δεν καταλαβαίνω, τι δουλειά έχω εγώ μαζί με ανθρώπους που δεν θα τους ακολουθήσω ποτέ και πουθενά...Γιατί με έβαλαν κάπου, όπου ποτέ δεν πρόκειται να μείνω...Αν ρωτήσετε στο Υπουργείο Εργασίας, ουδεμία σχέση δεν έχω με το μέρος που εργάζομαι...Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να είμαι σε τσίρκο ενώ οι άλλοι εργάζονται σε δουλειά της προκοπής! Απο εκείνα τα χρόνια, που γνώρισα τον Αυγουστίνο, δεν ήθελα να αλλάξω πόλη. Μου άρεσε η πόλη μου...Μου άρεσε την εποχή του ΄80 περισσότερο για τους λόγους που έχω προαναφέρει παλιότερα...Τώρα δυστυχώς άλλαξε σε πολλά επίπεδα...Παρόλα αυτά, αγαπώ αυτόν τον τόπο, επειδή εδω γνώρισα τον Αυγουστίνο...Θα πρέπει λοιπόν να βρούν πολλές σωσίες μου, για τις βλακείες που έχουν κάνει...Αν δεν το έκαναν ήδη, δηλαδή...Αν με ρωτούσε κάποιος, αν θα ακολουθούσα κάποιον μακρυά απο δω, η απάντηση είναι, όχι, φυσικά! Τι δουλειά έχω εγω εκτός Αθηνών; Για κορόιδα ψάχνουν; Αν κάποιος το έκανε απίτηδες χωρίς εγω να φταίω, θα έβαζα τα πράγματα στη θέση τους με κάθε τρόπο...Δεν θα αφήσω τον Αυγουστίνο για κανένα τόπο και κανέναν άνθρωπο...Συγνώμη κιόλας, αλλά δεν με ρώτησε κανείς, όταν τα έκανε θάλασσα όσον αφορά τις γνωριμίες! Έτσι; Πιστεύω θα το βρει απο το Θεό! Άλλωστε, έχω ανακαλύψει πολλά, όσον αφορά αυτό το θέμα...