Λάφυρα από τα λόγια σου πήρα, στη λάμψη των ματιών σου περπάτησα, σε δρόμους αναπάντεχους ριψοκίνδυνους θολούς. Χρυσοπίκυλα στολίδια κρεμασμένα στα κλαριά οι ελπίδες.

Λεπτή στρώση πάχνης στο δροσερό χορτάρι στα φύλλα της λεμονιάς απαλά ακουμπά παγωμένος ο αέρας. Τα παιδικά μάτια δεν πήραν δόρο στο δρόμο που βρέθηκαν η πείνα κατοικεί στο δισάκι τους και το κρύο παγώνει τα άκρα τους.

Έχασα το μπαμπά μου και τη μαμά μου όταν πλυμήρισε η βάρκα περπάτησα νύχτα να φτάσω μακριά από τη φωτιά του πολέμου που καίει την πατρίδα μου αλήθεια ποιος έβαλε τη φωτιά;

Η φτώχεια απλώνετε σαν επιδημία λιώνει τον κόσμο, τα σχολεία τα νοσοκομεία κλείνουν.Το καινούργιο μου ποδήλατο έσπασε όταν από το βομβαρδισμό το πλάκωσε ο τοίχος του σπιτιού μας.

Μπάρμπα Βασίλη φέρε μου:

1 Ένα καινούργιο ποδήλατο

2 Ένα πατίνι

3 Μερικά παζλ

Με αγάπη,

Το όνομά σας