Κοίτα οι στιγμές πως χάνονται
στο χρόνο
σαν να βουλιάζουν μέσα στη 
σιωπή σου
κι εγώ που γύρεψα ένα σου 
βλέμμα μόνο 
να φυλακίσω στη ματιά μου 
τη μορφή σου

Τα βράδια θέλω μυστικά 
να ισορροπώ 
μα ως το ξημέρωμα κρυφά 
ν' αποδράσω
ακροπατώντας τελικά 
σε συναντώ 
ίσως τα θέλω μου να θέλω
να δαμάσω

Αν μ' αγαπάς θέλω καρδιά μου
να το λες 
κι όταν το λες να πάψεις
να φοβάσαι
το πρόβλημα μας ήτανε φως μου 
οι ενοχές 
για όσα μας πλήγωσαν σταμάτα 
να λυπάσαι 

Στο λέω πως χάνονται στον χρόνο 
οι στιγμές
στο βλέμμα τα σημάδια πως
να κρύψω 
αφού δεν πρόφτασαν να κλείσουν
οι πληγές 
τον έρωτα μου στις ρωγμές σου 
θα τον στύψω 

Αν μ' αγαπάς θέλω καρδιά μου
να το λες 
κι όταν το λες να πάψεις 
να φοβάσαι
το πρόβλημα μας ήτανε πάντα 
οι υπερβολές
κι ότι μας πλήγωσε σταμάτα 
να θυμάσαι ...

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Μουσικοσυνθέτη για Συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....