Κάπως έτσι ένοιωθε και ο Τένεσι Ουίλιαμ

στην λαβωμένη εποχή που ζούμε. 

Μιας και ο χώρος κ ο χρόνος μας καθορίζουν.

Αφήνουν μικρές χαραμάδες για αυτό το άλλο που χρειαζόμαστε

και ίσως το συλλαμβάνουμε στα όνειρά μας.

Είναι το πρώτο βήμα.

Μετά άλλοι μοιρολατρούμε

άλλοι περιμένουμε κάποιους μεσσίες

άλλοι ζηλεύουμε τη δόξα το Δον Κιχώτη.