Άπλωσα νύχτα τα φτερά 
στου ονείρου μου τη ζάλη
να σ' αγκαλιάσω τρυφερά
στης μνήμης το περιγιάλι

Δεν έχω λόγια να σου πω
δεν έχω απαντήσεις 
πως, και γιατί καρδιοχτυπώ 
πνιγμένος μ' αναμνήσεις

Με μαστιγώνουν οι σιωπές
στιγμών που έχουμε ζήσει
με πνίγουν τώρα οι ενοχές 
των όρκων που έχουν σβήσει

Λόγια αγάπης φλογερά
τι κρίμα γυμνωμένα 
στο χώμα πέσαν γοερά 
σαν ρόδα μαραμένα

Δεν έχω λόγια να σου πω
δεν έχω εξηγήσεις
μα σου φωνάζουν σ' αγαπώ 
όλες μου οι αισθήσεις.....

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....