Εννέα όγδοα ο ρυθμός
κι ένας αβάσταχτος καημός
που με πεθαίνει
Εννέα όγδοα ο στεναγμός
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που μ' ανασταίνει

Είναι τα πρέπει τα γιατί
στο σήμερα που υπνοβατεί 
αγκυλωμένα
Στα όνειρα μου καρτερώ
τα θέλω μου και τα μπορώ 
τα προδομένα

Με πήραν χθες απ' τη δουλειά
μου φόρτωσαν και μια θηλιά
και μ' απολύσανε
Ένας ακοίμητος σταυρός 
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που με κρατήσανε 

Εννέα όγδοα ο ρυθμός
κι ένας αβάσταχτος καημός
που μ' αρρωσταίνει
Εννέα όγδοα ο στεναγμός
κι ένας ζεμπέκικος χορός
που με τρελαίνει

Μες του γκρεμού την ενοχή 
στείλε μου Μάνα μια ευχή 
τα έχω χαμένα
Απ' τα φτερά σου να πιαστώ
στα θέλω μου μην κρεμαστώ 
τα προδομένα
.......

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρινίζεται ότι η δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .

Αναζητώ Συνθέτη για συνεργασία....  

Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου....