Τηλέφωνο απ τα παλιά.

Μου ανακοίνωσε τα άσχημα νέα.Πως παλεύει.

Συζητήσαμε για τα τραγούδια μου.

Για τα προσωπικά της.Δεν έχει σημασία.

Είχε κάτι στο χρώμα της φωνής της.

Κάτι που φώναζε.Αλλά το έκανε φάλτσα.Ενοχλητικά.

Μου προκάλεσε δυσφορία η επικοινωνία αυτή.

Ένοιωσα μια ακαθόριστη απειλή αλλά ταυτόχρονα την ανάγκη να σηκώσω το ξίφος μου.

Πρώτη φορά το συγκεκριμένο άτομο που βγάζει κάτι τέτοιο.

Αν δεν ήταν εσκεμμένο τότε ειλικρινά πρώτη φορά συναντώ φαλτσωδία ψυχής.

Δηλαδή άλλο να νοιώθεις κι αλλοιώς να το εξωτερικεύεις.

Δεν έχω συναντήσει ποτέ ξανά χαρά που να με ξεκουφαίνει και να μου γεννά πονοκέφαλο.

Δεν έχω ξανανοιώσει ποτέ την ανάγκη να χαστουκίσω ενθουσιασμό.

Κάτι αγνοώ από την εξίσωση.

Κάτι κρύβεται εδώ.