Άνοιξα για λίγο την τηλεόραση σε γνωστό ιδιωτικό κανάλι και αντίκρυσα μια τηλε κωμωδία σκουπίδι.

Σενάρια μπουρδουκλωμένα,ετοιματζίδικες εντυπώσεις του τίποτα.

Καμμία σχέση με την παλιά καλή Tv.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ,ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ 

δύο τίτλοι πολύ αξιόπλογων σίριαλ της παλιάς Tv

Μου έκαναν παρέα μέσω του youtube.

Παράλληλα σκέφτηκα πόσο γρήγορα πέρασαν τόσες δεκαετίες...

Αλλοιώς τα είχα δει τότε,με διαφορετικό μάτι.

Κι αλλοιώς στο σήμερα.

Διέκρινα πόσες ''αναστασίες'' γνώρισα και σε πόσες απέδωσα εσφαλμένα και υπερβολικά αυτό τον τίτλο.

Διαπίστωσα πόσο μεγάλη απόσταση είχε η δική μου εφηβεία από των παιδιών του ΛΟΓΩ ΤΙΜΗΣ.

Τότε τους κοίταζα και ήθελα να έχω και κάτι παραπάνω εκτός από το...ύψος του...ψηλού χαχα  'Ίσως λίγο από τη μαγκιά του,την καθαρότητα της ψυχής του,την ηγετική του φυσιογνωμία...

Τα χρόνια αυτά δεν γυρίζουν πίσω.

Δεν είμαι πλεον έφηβος,παρά μόνο σε ένα παραλήρημα που γκρινιάζει μέσα μου και με κάνει ένα κωμικό 40 αρη.

Στο όνομά σου Αναστασία,κρεμασμένα λες χίλια πράγματα...λόγω τιμής πόσο θα θελα το...πανάρχαιο φως μου να ξαναμπεί σε αυτά τα μπουντρούμια του παρελθόντος...και να...αναστήσει εμπειρίες...

Αυτό σημαίνει ποιότητα...να σε κάνει να ταξιδεύεις...να νοιώθεις...να συγκινείσαι.

Κάτι που σπάνια βλέπω πλεον στα διάφορα...τατουαζ που σημαδευουν μονο...επιφάνειες.