Το αμάξι που τον διασχίζει,χωρίς συνοδηγό.
Οι όμορφες στιγμές είναι καταδικασμένες να γεννηθούν και να πεθάνουν σύντομα.
Οι άνθρωποι απογοητεύουν.
Όλοι.Κι εγώ μέσα στο σύνολό τους.
Η ζωή είναι σαν κομικ μίκυ μάους.Πότε πέφτεις σε σελίδες γεμάτες χρώμα,κι ένα ξεφύλισμα.μακριά βρίσκονται οι μαυρόασπρες...
Εντάξει...θα περάσει κι αυτό...
Ο δρόμος για την ώρα μονότονα γκρι,μοναχικός.Άσπλαχνη άσφαλτος που καίει.
Συντροφιά με θλιμμένη αλλά γαλήνια ραδιοφωνική παρέα..
Δρόμος σκοτεινός η ζωή του καθενός λέει..
Η τροχιά μου μοναχική και ανεξάρτητη.
- Στείλε Σχόλιο
Photo courtesy of Sotiris Kouvopoulos - www.cadu.gr Template design by Jorge |