Το μυαλό τρομάζει την  καρδιά με τη διατύπωση κάποιων φόβων.

Ένα μικρό φαινομενικά αθώο ερέθισμα ξεκινά την πυροδότηση.

Ο φόβος μεγαλώνει και αποκτά μανδύα ισχύος τις διατυπώσεις του.

Προβάλλει στο μυαλό τραυματικές εικόνες.

Η καρδιά υποφέρει.

Το μυαλό τρέχει να οχυρώσει οδοφράγματα για να αποτρέψει την τραυματική εικόνα να διαλύσει την καρδιά.

Χτίζει χτίζει ιδέες καθησυχασμού,αλλά το τείχος γκρεμίζεται.

Ξανά από την αρχή.

Τελικά ο νους απασχολείται συνεχώς με τη διαρκή σωτηρία της καρδιάς και χάνει την ικανότητα συγκέντρωσης σε άλλα θέματα.

Αποκτά δε,αυτόνομη δράση.Στο τέλος ένας φαύλος κύκλος άγχους και πανικού προκαλεί την ιδεοψυχαναγκαστική ενασχόληση της σκεψης...πρόσκαιρα η καρδια νοιωθει καλα γιατι ο νους καταφερνει να χτισει αμμωδη τειχη προστασιας...

Στο επομενο κυμα καταρρεουν ομως...και η διαδικασια δυσαρεστα επαναλαμβανεται.

Βοήθεια.....