Αν θέλεις ν΄ανοίξουν οι πύλες της ψυχής, οι κρουνοί των συναισθημάτων, οι δίαυλοι μιας ουσιαστικότερης επικοινωνίας και εγγύτητας με τους άλλους και να μειωθεί, εφόσον υπάρχει, το αίσθημα της μοναξιάς, τότε αποδέξου και επεδίωξε το άγγιγμα, την αγκαλιά και τη σωματική επαφή, γενικότερα, με αυτούς που σε ενδιαφέρουν τουλάχιστον.

Μία σφιχτή αγκαλιά, για παράδειγμα, έχει πολύ μεγαλύτερη επίδραση από το να πούμε απλά σε κάποιον: «Όποτε χρειασθείς κάτι, μη διαστάσεις να επικοινωνήσεις μαζί μου», «Σ΄αγαπώ» κ.τ.λ.…

Έχει αποδειχθεί πως ένα βρέφος μπορεί ακόμα και να πεθάνει, εξαιτίας της έλλειψης σωματικής επαφής, πως έχουμε την τάση να βιώνουμε τα άτομα που μας αγγίζουν στα χέρια ή στον ώμο ως πιο ειλικρινή, φιλικά, συνεργάσιμα και αντάξια της εμπιστοσύνης μας, πως μπορούμε να πεισθούμε και να πείσουμε ευκολότερα όταν αγγιζόμαστε από ή αγγίζουμε κάποιον. Σε ένα ακόμα πιο προσωπικό επίπεδο, το άγγιγμα του άλλου και η σωματική επαφή, γενικότερα, λειτουργεί ως καταλύτης ώστε να αρθούν ευκολότερα οι όποιες αναστολές και επιφυλάξεις που τυχόν υπάρχουν ώστε να αφεθούμε να οδηγηθούμε στα μονοπάτια που ανοίγει αυτό το άγγιγμα…

Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, ίσως κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο την ψυχική, και όχι μόνον, μοναξιά που μας οδηγεί η ολοένα και μεγαλύτερη χρήση των διαφόρων ηλεκτρονικών συσκευών στην καθημερινότητά μας και, αντ΄ αυτών, να κρατούμε περισσότερο το χέρι ή τον ώμο αυτού που έχουμε δίπλα μας. Εξάλλου, η ποιότητα μιας σχέσης φαίνεται, σε μεγάλο βαθμό, από το επίπεδο της φυσικής επαφής που υπάρχει ανάμεσα στους δύο, από τη στιγμή που αυτή ενδυναμώνει τους συναισθηματικούς δεσμούς και όχι μόνο…