Άθυτος (Photo: Sven 20/10/2019)

 Πρωί Κυριακής, 20 Οκτώβρη 2019. Το πρωινό υπέροχο, θυμίζοντας όψιμη άνοιξη, οπότε η επιλογή για την καθιερωμένη Κυριακάτικη εξόρμηση, δεδομένη. Θάλασσα. Αν η διάθεση θα ήταν ανάλογη, ένα ακόμα μπάνιο θα ΄ταν ότι πρέπει, πριν από το τσιπουράκι με θέα το απέραντο γαλάζιο.

Τόπος προορισμού, Άθυτος.  Αγαπημένο μέρος με πολλές όμορφες παρεΐστικες αναμνήσεις. Η θέα, κατεβαίνοντας με το αυτοκίνητο από το βράχο που είναι κτισμένο το χωριό προς τη θάλασσα, ονειρική. Όλα τα χρώματα του γαλάζιου και του τιρκουάζ να φαντάζουν σαν ιμπρεσσιονιστικός πίνακας που δεν ρυτιδιάζονταν από την παραμικρή κίνηση του θαλασσινού νερού. Η απόλυτη γαλήνη σε όλο της το μεγαλείο…

Σε λίγη ώρα, γινόμασταν ένα με τη δροσιά της απεραντοσύνης του υγρού στοιχείου,  ήταν δε τόσο αποπλανητική η αίσθησή του πάνω στο κορμί που δεν ήθελες να το αποχωριστείς…

Όταν, κάποια στιγμή, οι γαργαλιστικές μυρωδιές από το μικρό ταβερνάκι, που βρίσκονταν μερικά σκαλοπάτια πάνω από την άμμο,  άρχισαν να μας αποσπούν από τη μαγεία της αίσθησης του κρυστάλλινου νερού, καταλάβαμε πως ήρθε η ώρα να βγούμε…

Το τραπεζάκι ήταν ήδη κρατημένο μπροστά στο νερό και η παρέλαση της νοστιμάδας δεν άργησε να ξεκινήσει με σημαιοφόρο το καραφάκι με το τσιπουράκι, παραστάτες τη δροσερή σαλάτα λαχανικών, με κομματάκια λιαστού χταποδιού, λιαστής ντομάτας, κρουτόν σκόρδου και καβουρντισμένους ξηρούς καρπούς, το καπνιστό σκουμπρί και την πεντανόστιμη φάβα με καραμελωμένο κρεμμυδάκι και κάππαρη. Δεν άργησαν να ΄ρθουν στη συντροφιά μας τα φρεσκότατα μπαρμπουνάκια, οι γαρίδες σαχανάκι και ένα υπέροχο ριζότο θαλασσινών με μανιτάρια. Η πανδεσία ολοκληρώθηκε με επιδόρπιο σπιτικού χαλβά με βανίλια παγωτό και σιρόπι καραμέλας…

Ο ήλιος άρχισε να καβατζάρει τη μύτη του βράχου απέναντί μας, δίνοντας το έναυσμα πως ήρθε η ώρα να πάρουμε το δρόμο της επιστροφής. Όλα τα όμορφα τελειώνουν κάποτε, γι΄αυτό και είναι όμορφα…