Ξεκίνησε πριν 11 χρόνια όταν μπήκε στο σπίτι μου για πρώτη φορά η ''μαγεία'' (?) του διαδικτύου.

Γοητεύτηκα από τα θέματά του τόσο γύρω από τη μουσική όσο και από τον μοναιδκό τρόπο προσέγγισης των εξω μουσικών θεμάτων.

Συνάντησα συμπαθείς,ενδιαφέρουσες,αδιάφορες,ιδιαίτερες,χαζο γκαου λαικές φυσιογνωμίες...την αληθινή ζωή σε μικρογραφία...

Έκανα μια σύντομη ανασκόπηση...ένα ταξίδι του μυαλού και της καρδιάς...

Διάβασα την Margot με την υπέροχη γραφή της και το μόνιμο σταθερό ερωτικό λογοτεχνικό μοτίβο της,που παρέμενε ακλόνητο σαν σκηνικό από θεατρική παράσταση,μόνο που άλλαζαν οι πρωταγωνιστές.Γέλασα απομυθοποιητικά.

Πήγα στο ονειροδρόμιο της sillia και διαπίστωσα πόσο υπέροχους συγγραφείς φιλοξενούσαμε τότε...εκτός από την margot,τον Cross,την Jazzie,τον Orfeus και άλλους πολλούς...

Διαπίστωσα πως κι εγώ είχα κάποια ρομαντικά/παραμυθένια στοιχεία στην έκφρασή μου.

Απλά αναρρωτιέμαι αν ήταν ποτέ αληθινά.

Καθώς το φως της μέρας εισβάλλει στο γραφείο,σταματάω το ταξίδι και την ονειροπόληση.

Έρχεται η μέρα...ας σβήσουν τα αστέρια,το φεγγάρι τα όνειρα κι ας έρθει η πεζή ρεαλιστική ισοπεδωτική πραγματικότητα ξανά...

Ραντεβού ξανά εδω όταν με το καλό η νυχτιά ρίξει την πλανεύτρα φορεσιά της με τα στολίδια της να σκεπάσει την πόλη...

Στο μουσικό παράδεισο πάντα έχει αστροφεγγιά ως φόντο...