Στην κατηφόρα πας με φόρα
τι να πεις
κυλάς κι απόψε σαν σταγόνα
τις βροχής
με πλημμυρίζεις μ' αναμνήσεις
που με καίνε
όλες μου οι θύμισες για εσένα
λένε

Ένα παράπονο ματώνει
το φεγγάρι
θλιμμένο εκεί στην
ερημιά του
κι εγώ γυρτός στο
μαξιλάρι
τυλίγομαι στη
μοναξιά του

Τις νύχτες που σε λαχταρούσα
τρεμόσβηνε η αναπνοή
στιγμές που πέθαινα μετρούσα
ώσπου να έρθει το πρωί,

Άδειες  μέρες δίχως νόημα
κανένα
με τα φτερά μας
κουρελιασμένα
έχτιζες όνειρα με σκάρτες
λέξεις
σε ποιον παράδεισο
ν' αντέξεις

Τις νύχτες που σε λαχταρούσα
τρεμόσβηνε  η αναπνοή
στιγμές που πέθαινα μετρούσα
ώσπου να έρθει το πρωί.....

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Αναζητώ Συνθέτη η Ερμηνευτή / Ερμηνεύτρια για συνεργασία....
Αν ενδιαφέρεσαι επικοινώνησε μαζι μου με προσωπικό μήνυμα. H στo GMAIL...ACRITAS21@GMAIL.COM

Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων .