Σήμερα έχουμε Μεγάλη Δευτέρα.Είναι 13 Απρίλη.

Πατάω επανεκκίνηση στο μηχανάκι της υπομονής μου και ξεκινάω σαν να είναι 1η του Απρίλη.

Μόνο που σας έχω καλά νέα.Δεν είναι ένας Απρίλης με 30 μέρες,αλλά μισοφαγωμένος και κουτσός...Μόλις 17 ημερών...

Θέλετε να τον ''μικρύνω'' ακόμη περισσότερο?

''μήνας διάρκειας 2 εβδομάδων και κάτι ψιλά''

Να φέρω το καλοκαίρι λίγο ακόμη πιο κοντά?

''Σε δύο βδομάδες και κάτι θα έχουμε πρωτομαγιά.Την αρχή της αντίστροφης μέτρησης για το καλοκαιράκι...μια μέτρηση όχι από μεγάλους αριθμούς...όχι...από το ταπεινό 31 προς το...μηδέν''

Και τότε...ωωωπ!!

Ως δια μαγείας θα βρεθείς στην όχθη ενός ''νησιού'' που κάνει ζέστη...που κόσμος είναι έξω στις παραλίες ,χαίρεται τη μεσημεριανή φλόγα,την δροσιά της θαλάσσης...την αρμύρα του κύματος ανακατεμένη με οσμές αντηλιακών... 

Το βράδυ το απαλό σα χάδι σεληνόφως θα φωτίζει σα χρυσή λεωφόρος το μαύρο χαλί της ακτής ενώ το καλοκαιρινό αεράκι θα σε αγκαλιάζει από την κορυφή ως τα νύχια κάνοντάς σε να θες να πετάξεις μαζί του...

Νησιώτικα τραγούδια θα ξεσηκώνουν την ύπαρξή σου,χταποδάκι στα κάρβουνα θα τρελαίνει την όσφρησή σου,...κι η ζωή μέσα από ένα ποτηράκι ούζο θα φαντάζει τόσο υπέροχα μικρή που θα θες να δακρύσεις...

Για την ώρα τα ακούσματα αυτά βρίσκοντα στο ραδιόφωνο.Οι παραστάσεις στη φαντασία μου.Και η ελπίδα στην καρδιά μου.

Κι ένα μικρό τέχνασμα,μεταμόρφωσε τα πάντα.

Κοίτα να δεις...