Margot έγραφε στην πρύμνη του

Ήταν γεμάτο σκουριά και φύκια

Τα ίχνη που το ξέβρασαν στη στεριά πλέον δεν υπάρχουν.

Η θάλασσα δίπλα παραμένει αγριεμένη ροκάροντας με τον άνεμο

Το καράβι αυτό είχε να πει τόσα πολλά για τα ταξίδια του,να αφηγηθεί ιστορίες για θνητούς και αθανάτους...το...αλμα της καρδιας του τζερομ ενώ ο καπνός αποκτούσε βάρος και πήγαινε προς τα κάτω...

Καταιγίδα ξέσπασε και το καράβι φάνηκε σα να θέλει να ξαναζήσει τρικυμίες..

Τα βράδια τρίζουν τα μέταλλά του κι ένα φως στις μηχανές του σιγοκαίει.

Κάποιο φάντασμα τραγουδά...και αφηγείται...

Σε όποιον ακούει.