Δεν μπορώ να ηρεμήσω 

Πλήγωσα τον άνθρωπό μου

Είναι μακριά μου

Δεν ξέρω τί πονάει πιο πολύ από τα δύο

Εκείνη ζεματάει στο κρεβάτι του πόνου κι εγώ ανύμπορος να αντιδράσω.

Μετράω τις ώρες μόνος...εύχομαι να γίνει καλά η πληγή της

Η αγωνία μου είναι ατελείωτη.

Περιμένω...επιμένω...κι είμαι σίγουρος πως η αγάπη,ο σπάνιος εκείνος όρος που πολλοί χρησιμοποιούν για να περιγράψουν ατυχώς ένα σωρό καταστάσεις που ΔΕΝ έχουν καμμία σχέση με την αληθινή σημασία της...πάντα νικά...