Άγριος, πιο πολύ απ τα ζώα άγριος.

Κι αν σε κάποιους δείχνεις άγιος το μυαλό σου γελάς.

Ήρθες κι έμεινες, ότι βρήκες το κατέστρεψες,

ανθρωπάκι παρέμεινες και στη Γη δεν χωράς.

Τι νομίζεις πως είσαι; Ποιόν Θεό ξεγελάς;

Που πιστεύεις πως ήρθες και που θέλεις να πας;

Ψέμα όσα μισείς .. κι αγαπάς.

Ήρθες, να εκπληρώσεις τον σκοπό που αγνοείς

και ποτέ δεν θα μάθεις, πεθαμένος πως ζεις!

Άδειος, μέσα σε ρούχα μια ψυχή κουβαλάς.

Μ ένα κλάμα γεννιέσαι και μ αυτό ξεψυχάς.

Τι νομίζεις πως είναι η ζωή που φοράς;

Μήπως είναι η πείνα, ότι βρεις να το φας;

Αυτή η πίκρα που μένει πάντα, αν αγαπάς

ειν' το μόνο που αξίζει στο ταξίδι που πας!