Σσσσσ 

Μη γκαρίζεις 

άκουσα από τους θαμώνες μιας παραλίας στη Σκιάθο κάποτε όταν πάταγα το λαιμό μου να βγάλω το ''μαχαίρι'' του Μικρούτσικου ...καθισμένος στη ζεματιστή άμμο συντροφιά με μια κιθάρα...

Συνέχισα όμως να ''γκαρίζω'' με την ψυχή μου

Ανάσα που έγινε αίμα στις φωνητικές μου χορδές κι άμμος καυτή στο δέρμα της καρδιάς μου οι επικρίσεις

Έκανα αυτό το φλας μπακ...

Δεν πρέπει να φοβάσαι τα λάθη και τα τραύματα...οδηγούν μέσα από πάθη σε θαύματα...

Αυτή τη φάλτσα παραλία την κουβαλάω ως κληρονομιά...

Μεγάλο σχολείο και ζύμωμα...

Φέτος η αρχή των σπουδών μου.

Θα σπουδάσω κλασσικό τραγούδι και θα μπορέσω να βοηθήσω και άλλους παθιασμένους μάγκες της ζωής να αγαπήσουν τη φάλτσα παραλία τους