Μιλώ για την αγάπη μου
για κείνη μαραζώνω
χρεώθηκα τα πάθη μου
πληρώνω για τα λάθη  μου
μα δεν το μετανιώνω

Φίλε της έδωσα καρδιά
σοκάκι να περάσει
μα μια φεγγαροβραδιά
να ζω σε πέλαγα μαβιά
με 'χει καταδικάσει

Μα εγώ για το χατίρι της
γουλιά γουλιά τα βράδια
πίνω απ' το ποτήρι της
που  άγγιζε τα χείλη της
φαρμάκια στα σκοτάδια

Φίλε της χάρισα καρδιά
φτερά για να πετάει
μα μια φεγγαροβραδιά
με μιά της μονοκονδυλιά
με ξέγραψε και πάει....

Δημιουργός:  Αναστάσιος. Π. ( Ακρίτας )

Διευκρίνιση : H δημοσίευση των στίχων δε συνεπάγεται παραχώρηση των πνευματικών δικαιωμάτων.