Φωτογραφία Sven, 16-1-2021

 Θα ΄ταν γύρω στις 9 το πρωί που ξανακοίταξα έξω από το παράθυρό μου και το θέαμα που εκτυλίσσονταν μπροστά στα μάτια μου ήταν σαν κάτι πανέμορφο και πολύ γνώριμο από πολλά χρόνια πριν, κάπου στη Σκανδιναβία. Συγκινήθηκα…

Οι πυκνές νιφάδες του χιονιού χόρευαν έναν τρελό Διονυσιακό χορό, καλύπτοντας τη φύση με έναν κατάλευκο μανδύα, αμόλυντο και παρθένο, σαν έναν ασημάδευτο καμβά ζωγραφικής που περιμένει το αποφασιστικό χέρι του ζωγράφου να του δώσει ζωή.

Σε μισή ώρα βρισκόμουν στο αυτοκίνητο έτοιμος για μια μικρή εξόρμηση στα πέριξ. Προμήθεια ζεστού καφέ, μπουγάτσας, μικρών σάντουιτς, διαφόρων άλλων βουτημάτων από το «Μελίρρυτο», μουσικούλα και καλή παρέα και η περιήγηση αρχίζει. Πρώτα στο κέντρο της πόλης μέχρι το λιμάνι και κατόπιν στροφή προς Λ. Νίκης δίπλα στην παραλία. Το θέαμα απόκοσμο. Η θάλασσα χαρτί άγραφο να φιλιέται με το πυκνό πούσι που έπεσε πάνω της, στο βάθος ο Λευκός Πύργος και, μπροστά απ΄όλα αυτά, οι νιφάδες να συνεχίζουν τον τρελό χορό τους. Συνεχίσαμε με αυτό το μοτίβο να μας ακολουθεί μέχρι τη Ν. Κρήνη, όπου και αλλάξαμε πορεία προς τον δρόμο που πηγαίνει στο αεροδρόμιο, Περαία, Αγία Τριάδα κ.τ.λ. Στο ύψος της Γεωργικής Σχολής, στροφή αριστερά προς Θέρμη από τον υπέροχο δρόμο της φωτογραφίας που θυμίζει φυσικό τούνελ από τις συστοιχίες των πεύκων που υψώνονται μεγαλόπρεπα, δεξιά και αριστερά του.

Μετά από λίγο, φθάσαμε στο κέντρο της Θέρμης και από εκεί ανάβαση προς το πανέμορφο Πανόραμα που βιάστηκε κι αυτό να ντυθεί στα κάτασπρα για να εντυπωσιάσει όλους όσους θα είχαν την τύχη να το δουν μια τέτοια πολύ ιδιαίτερη μέρα.

Μετά από 15 περίπου λεπτά, και αφού βγάλαμε υπέροχες φωτογραφίες, άρχισε η κατάβαση προς Χαριλάου και η επιστροφή στο σπίτι, μη θέλοντας να κάνουμε κατάχρηση της δυνατότητας που μας δίνει η ελεύθερη μετακίνηση της ιατρικής μας άδειας. Μπαίνοντας στο σπίτι, κατευθύνθηκα αμέσως προς τη μπαλκονόπορτα της βιβλιοθήκης για να αγναντέψω, ακριβώς απέναντί μου, τον κατάλευκο και αγέρωχο Χορτιάτη που πάντα μου γνέφει, όποτε κι αν κοιτάξω προς το μέρος του, από την εποχή των παιδικών μου χρόνων…