Θυμάμαι όταν ήμουν νεαρό παιδί κι εντυπωσιαζόμουν από όμορφες διατυπώσεις με είχε γοητεύσει η φράση "όταν θέλεις κάτι πολύ το σύμπαν συνομωτεί".

Αρκεί να θες δηλαδή κι όλα θα γίνουν.Να θες συμπληρώνω εγώ αλλά το θέλω σου να υποστηρίζεται εμπρακτα και όχι να κάθεσαι μοιρολατρικά άπραγος να περιμένεις να σκοντάψεις πάνω σε ένα θησαυρό.

Πρόσφατα σε συζήτηση εδώ μέσα τέθηκε το εντελώς εκ διαμέτρου αντίθετο με τα περί συνομωσίας σύμπαντος θέμα:είσαι οι επιλογές σου.

Θυμήθηκα λοιπόν συζήτηση που είχα κάποτε με μια σκυλάνθρωπο(=το είδος ανθρώπου που συμβιώνει με κατοικίδια ζώα)και υποστήριζε πως τα πάντα είναι στην επιλογή της.

Την ξάφνιασε η ερώτησή μου αν εδώ που βρίσκεται με όλα όσα της έφερε η ζωή ήταν ότι θα ήθελε.

Επειδή ήτο κλαψιάρα γεροντοκόρη ήθελε παιδιά σαν την αδερφή της.Αλλά είχε κάποια μικροθέματα υγείας και δε μπορούσε σε συνδυασμό βεβαίως με μια "πυροβολημένη" προσωπικότητα.

Της έθεσα λοιπόν το ερώτημα "πως και δεν έκανες τις επιλογές να είσαι αλλού,να είσαι κοντύτερα στα θέλω σου?"

Ακολούθησε σιωπή γιατί η απάντηση σε τέτοια ερωτήματα απαιτεί ευφυία πολύ παραπάνω από αυτή που σου υπαγορεύει να είσαι βίγκαν και να φιλάς τα σκυλιά σου στο στόμα σιχαμένο ανθρωποειδές.

Τελικά αν και μικρός 30 αρης τοτε κατέληξα στο συμπέρασμα πως η πορεία μας στη ζωή είναι σαν την κίνηση ενός πλεούμενου στη θάλασσα.

Έχεις στα χέρια σου κουπιά,κάποιοι άλλοι πιο τυχεροί μηχανές 200 ίππων να τους σπρώχνουν κάποιοι άλλοι απλά τα χέρια τους.

Φυσικά και.είναι.στο χέρι σου να μην.αφεθείς να.σε πάρει το ρεύμα της θάλασσας η να σε φυσήξουν οι τέσσερις άνεμοι όπου θέλουν.

Ωστόσο μερικές φορές ότι και να.κάνεις το ταξίδι σου σε πάει σε μέρη που δεν επέλεξες.

Όσο καλός.καπετάνιος κι.αν.είσαι.

Το συμπέρασμα είναι πως ο άνθρωπος είναι ένα τόσο τρομαγμένο τίποτα μπροστά στην ολότητα των πάντων που θέλει να νοιώθει ασφαλής ανάλογα με.τα γούστα του.

Μερικοί.τεμπέληδες θέλουν να δουλεύει το σύμπαν γι αυτούς ενώ εκείνοι δεν ιδρωκοπούν ιδιαίτερα και άλλοι ανόητοι θέλουν να πιστεύουν πως μπορούν να κουνήσουν βουνά με τη δύναμη της επιλογής.

Και οι δύο οικτρά γελασμένοι.

Συνεχίζεται