Το κάκκαδο του βαθέος τραύματος

Σκεπάζει την πληγή σαν κουβέρτα

Παράξενο που δεν πονώ και τόσο πολύ

Μυστήρια η ηρεμία τα μεσημέρια

Η ζωή έγινε ένας σκληροπυρηνικός εφιάλτης

Η αξία της ανθρώπινης ζωής κατάντησε ευτελής 

Κι όμως ακόμη και τώρα σε κάτι ελπίζω 

Δε θα πω σε θαύμα

Μα νοιώθω πως όσοι είχαν κακή πρόθεση και πονηρό σκοπό δε θα τους βγεί σε καλό.