Σημερα το πρωι, γυρνωντας απο ενα γλεντι, με βρηκαν τα ξημερωματα σ'ενα λεωφορειο, κουβαλώντας μαζι την κιθαρα μου. Τρια ατομα ημασταν μεσα. Ο οδηγος, εγω και ενας γερος που καθοταν απεναντι μου. Σας παραθετω εδω εναν "ασυνηθιστο διαλογο" που αρχισε και μου εφτιαξε τη μερα. Ο διαλογος που ξεκινησε στο λεωφορειο.Που τον ξεκινησε εκεινος ο ωραιος γερος.

- Απο γλεντι ερχεσαι ή σε γλεντι πας? Καλημερα!

- Σε γλεντι να πηγαινω 6.30 το πρωι?Δυσκολο...Γυρναω απο κει! Καλημερα!

- Αλλοι ξυπνουν να πανε στη δουλεια τους και συ τωρα πας για ξεκουραση νεε μου, ε?

- Ε, ενα Σαββατο το χω και γω...Τι να κανω?

- Θα σου ελεγα να πας να αναψεις ενα κερι,αλλα φαινεσαι κουρασμενος. Δεν πειραζει! Αναψε το τουλαχιστον μεθαυριο,του Αι-Γιωργιου!

- Ε ναι! Με λενε και Γιωργο, σιγουρα θα τ'αναψω τοτε!

- Γιωργο ειπες σε λενε?Τωρα το πιασα, δεν στροφαρει πλεον το μυαλο μου...Χρονια πολλα απο σημερα τοτε Γιωργο μου! Να σαι πανα καλα και να χεις τη χαρη του Προστατη σου...

- Σας ευχαριστω...να στε καλα! ...Αυτο το λεωφορειο κανει σταση στο μετρο "Αττικη"?

- Και βεβαια!δεν εισαι απ τα μερη μας ε?Φαινεται πως δεν ξερεις...Ηρεμησε, και θα σου πω εγω ποτε να κατεβεις. Μην αγχωνεσαι για τιποτα. Θα σου πω εγω οταν ειναι να κατεβεις παιδι μου.

-Σας ευχαριστω...

         Αφου περασε κανα 10λεπτο, ηρθε η ωρα να κατεβω.

- Γιωργο μου, εδω εισαι! Δεξια και κατω, ειναι το μετρο!Αυτο το θεριο!

- Σας ευχαριστω πολυ...να στε παντα καλα.

- Γιωργο μου, εσυ να σαι καλα παλικαρι μου. Χρονια πολλα και παλι μιας και δεν θα σε ξαναδω να σου τα πω απο κοντα, και να ξερεις πως σ'αυτο που κανεις εχεις τη βοηθεια Του. Μην το ξεχασεις ποτε. Καλη σου μερα, Γιωργο, και παλι πολυχρονος!

       Δεν ξερω. Εκεινη η φωνη, μιλησε μεσα μου. Ισως και να ναι η φαντασια μου, μα ηθελα να το μοιραστω μαζι σας. Ηταν μια συγκλονιστικη εμπειρια για μενα. Σε καθε του λεξη, ενιωθα πως οτι κι αν του ελεγα, ηταν λιγο,μαλλον οχι λιγο, τουλαχιστον δεν ηταν αρκετο. Μπορει να ηταν ενας αγγελος, ο Θεος, ή  ενας απλος γερασμενος...μα και τα τρια το ιδιο ειναι. Να ναι καλα οπου κι αν βρισκεται.

   Αν μπορουσα να κανω μια ευχη τωρα θα ηταν να τον ξαναεβλεπα για 5 ακομα λεπτα. Να του πω πως μου δειξε με πεντε κουβεντες πως η ζωη ειναι ομορφη μα και λιγη για να καθεσαι να σκας. Να ναι καλα, οπου κι αν βρισκεται...να 'ναι παντα καλα.