Τις χαραυγές ανατέλλω στα μάτια σου,

τα δειλινά δύω στο βλέμμα σου,

τις νύχτες ξενυχτάω στα όνειρά σου,

γεννιέμαι και πεθαίνω για την αγάπη σου.

Υπάρχω γιατί υπάρχεις,

αναπνέω γιατί αναπνέεις,

ζω γιατί ζεις,

κουρασμένοι ναυαγοί οι σκέψεις μου,

βρίσκουν καταφύγιο στο ήσυχο λιμανάκι της ψυχής σου.

Τάραξες τα λιμνάζοντα νερά μου,

ταρακούνησες τα σαθρά θεμέλια του είναι μου.

Τράβηξες από πάνω μου το πέπλο της μοναξιάς,

πέταξες μακριά τη μάσκα της συμβιβασμένης μου ζωής,

άνοιξες με το γλυκό σου γέλιο,

ένα πλατύ παράθυρο στον ήλιο……

(Δημοσθένη Ζαβιτσάνου-Πελαγίσιες αύρες,Εκδόσεις Θουκυδίδης)

Καλημέρα, καλή εβδομάδα ;-)