Γιατί κάθε τέλος μιας σχέσης ή μιας κατάστασης να είναι πάντα τόσο επώδυνο. Γιατί όταν θες να σταματήσεις για λίγο τον χρόνο , τότε τα δευτερόλεπτα να τρέχουν; Γιατί όλα τα ωραία πράγματα να έχουν ένα τέλος.

Όλα αυτά τα ανεξήγητα ερωτήματα , με οδήγησαν σε ένα μικρό μπούχτισμα και σαν λύση σκέφτηκα να ξεκινήσω να γράφω σε blog. Είναι η πρώτη φορά που γράφω , για αυτο συγχωρέστε τα λάθη που θα κάνω τις πρώτες μέρες. Αρχή είναι θα μάθω.

Μια τέλεια συνεργασία που είχα όλο τον χειμώνα λαμβάνει τέλος. Κρατάω , λοιπόν , τις πιο μαγικές στιγμές και εμπειρίες και προχωράω. Γιατί έτσι πάντα γίνεται. Πρέπει να προχωράμε. Αυτές οι σκέψεις όμως, πολλές φορές δεν μας αφήνουν να ηρεμίσουμε. Μένουν πάντα μέσα μας και μεστώνουν σαν το παλιό καλό κρασί.