Ένα από τα αγαπημένα μου cartoon από το παρελθόν.

Με πολύ έξυπνο χιούμορ, ακόμη και για ενήλικες.

Το γατόσκυλο είναι ένα πανέξυπνο ον, μισό γάτα μισό σκύλος.

Έχουν επικές διαμάχες, ζουν ασύλληπτες καταστάσεις, αλλά στο τέλος τα ξαναβρίσκουν.

Την ιστορία τους την ζω κάποιες φορές και στην πραγματικότητα εν μέρει.

Μαλώνουμε, τα ξαναβρίσκουμε, ξαναμαλώνουμε, τα ξαναμαναβρίσκουμε...........

Τελικά όταν "μαλώνεις" με ανθρώπους που αγαπάς, ανανεώνεσαι!!

Τι ανωμαλία είναι αυτή ρε Deonta? Κάθε άλλο..

Είναι καλό να υπάρχουν και αυτά, αλλά όχι σε υπερθετικό βαθμό.

Μια ήρεμη ζωή θέλει τις "αναταράξεις" της. Όπως όταν η θάλασσα κυματίζει και μετά γίνεται λάδι. Δυο διαφορετικές στιγμές, με διαφορετικό ενδιαφέρον.

Αφήστε που οι τσακωμοί μεταξύ αγαπημένων προσώπων δεν είναι τσακωμοί. Σαχλαμάρες ..

Και αφου λοιπόν δεν μιλάμε για τσακωμούς, δε μιλάμε για διαπροσωπικές ρήξεις, αφού όλα καλά όλα ανθηρά, τι κάνουμε σε αυτό το τόπικ?

Μη ρωτάτε το συγγραφέα, είναι υπό την επιρροή αλκοολούχας πορτοκαλάδας..

Ας κρατήσουμε το γατόσκυλο μονάχα :)